Dlaczego obwarzanek ma taki, a nie inny kształt? Wypiek z dziurą ma niewiele mniejszą objętość, ale znacznie większą powierzchnię, niż podobnej wielkości wypiek bez dziurki. Oznacza to, że podczas pieczenia ciepło rozprowadza się wewnątrz wypieku szybciej i bardziej równomiernie.
Dodatkowo pieczywo w tym kształcie jest łatwiejsze do transportu i podania klientowi. Część osób na pewno pamięta jeszcze, jak przed pojawieniem się foliowych rękawiczek, sprzedawcy obwarzanków podawali je metalowym prętem. Zanim na ulicach Krakowa pokazały się charakterystyczne dla naszego miasta wózki obwarzankowe, sprzedawano je z wiklinowych koszy. Kosze stawiano ławach jatek piekarskich, bezpośrednio na bruku, a także noszono zawieszone na szyi. Widać to na starych fotografiach, między innymi na zdjęciu Ignacego Kriegera z końca XIX-wieku, przedstawiające sprzedawcę obwarzanków. Poza koszem ma on na ramieniu sznur z nawleczonymi obwarzankami.
Obwarzanek należy do niezwykle różnorodnej rodziny gatunków pieczywa o dziurawych kształtach – pierścieni, wianków, ósemek, węzłów itp, których historia sięga czasów starożytnego Rzymu. Za prekursora tego typu produktów uważa się buccellata – okrągłe i twarde sucharki używane przez rzymskich legionistów jako suchy prowiant w IV w.n.e.
Geometrycznie obwarzanek to torus – bryła obrotowa, oznaczana symbolem . Jego powierzchnia utworzona jest przez obrót okręgu dookoła osi leżącej w płaszczyźnie tego okręgu i nie przecinającej go. Wyobrażeniem torusa może być opona, dętka rowerowa lub właśnie obwarzanek. W Ciechanowie można zobaczyć wieżę ciśnień, której konstrukcja to właśnie ogromny torus na ażurowym stelażu.
. Jego
Źródła: